در زندگى انسان
در ميان انواع موجودات جاندار تنها انسان است كه در آن واحد دو گونه زندگى دارد. يكى زنـدگـى جـانـورى كـه مـوضـوع زيـسـت شـناسى و پزشكى و مانند آن است و ديگرى يك زندگى ممكن و محتمل كه مى تواند از ميان چند گونه انگشت شمار برگزيند.
درس پـروردگـار بـه ايـن زنـدگـى هـاى ممكن و نه واقع تعلق دارد و هدايتى است براى كسى كه اراده رشد كرده بخواهد اسلام را كه حيات عالى ، ارزشمند و ارزش آفرين باشد برگزيند. درس اعتلا از سطح جانورى است .
درسـهـاى بـشر از دانشمند و فيلسوف تا ديگران كه مدعى علم و معرفتى هستند با زيستن انسان ارتباط دارند و پيرامون آن گفتگو مى كنند. جامعه شناسى ، مردم شناسى ، باستان شناسى ، و اقتصاد از آن جمله اند.
در دو تاريخ علم و فلسفه ، رشته يا مكتبى به نام انسان شناسى يافت نمى شود. چه ، كـسى مدعى انسان شناسى يا زندگى شناسى نشده است . اگر دانشمند يا فيلسوفى در بـاب انـسـان سـخـنى گفته يا نظرى مى دهد در سياق بحث درباره موضوعى مانند روان ، اخـلاق ، حقوق ، سياست ، معرفت ، عرفان ، يا هستى است . اين جماعت ناخواسته يا ندانسته وارد زندگى شناسى مى شوند. آنان عملا رقباى پروردگار در درسش به شمار مى آيند. و بـزودى از آنـان و آراء و كـارشان سخن مى گوييم . انسان شناسى هم عنوان كتابهايى است كه در اروپاى قرن بيستم نوشته مى شود و حاوى آراء برخى از اين رقيبان است نه اين كه رشته علمى خاصى باشد.